Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-1015/11/MR
Data
2011.12.21
Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Podstawa obliczenia i wysokość podatku –> Dochody opodatkowane ryczałtem
Słowa kluczowe
należności licencyjne
Niemcy
nierezydent
płatnik
sklep internetowy
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca byłby zobowiązany jako płatnik do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od przychodów osiąganych przez muzyków – obywateli niemieckich – z tytułu sprzedaży licencji za pośrednictwem swojego sklepu internetowego?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży w Internecie – za pośrednictwem sklepu internetowego on line muzyki (licencji do utworów muzycznych), które mogą być wykorzystywane do różnych celów, głównie komercyjnych. Muzyka do sklepu byłaby uzyskiwana na podstawie umów cywilnych zawartych z muzykami z różnych krajów świata, ale głównie z Niemiec. Byłyby to zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i nieprowadzące tej działalności (free lancerzy). W umowie z artystami znalazłoby się określenie, że artysta przekazuje Wnioskodawcy prawo do udzielania (sprzedaży) niewyłącznej licencji (sublicencji) do utworów muzycznych osobom trzecim (klientom). Przychód muzyka stanowiłby określony procentowo udział w cenie sprzedaży utworu. Przy czym cena utworu wahałaby się od kilkudziesięciu do kilkuset złotych. Należności wypłacane byłyby bezpośrednio na rachunek bankowy wskazany przez muzyka. Według zapisów umowy, muzyk ponosiłby osobistą odpowiedzialność za wszystkie zobowiązania podatkowe, wynikające z zawartej umowy. Z doświadczenia innych osób z tej branży Wnioskodawca uzyskał też informację, że muzycy zawierający umowy ze sklepami internetowymi on line albo nie prowadzą działalności gospodarczej w ogóle, albo prowadzą działalność gospodarczą na terenie swojego kraju zamieszkania, ale nie na terenie Polski.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca byłby zobowiązany jako płatnik do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od przychodów osiąganych przez muzyków – obywateli niemieckich – z tytułu sprzedaży licencji za pośrednictwem swojego sklepu internetowego…
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie spełniałby wymogów pełnienia funkcji płatnika obywateli zagranicznych pochodzących z Niemiec, z tytułu uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży w swoim sklepie. Co prawda przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewiduje, że podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, z przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu; Przy czym art. 29 ustawy o pdof nie odsyła do żadnych przepisów szczególnych dotyczących obowiązków płatnika. Przepis ten konstruuje hipotetyczny obowiązek podatnika, który nie wiadomo jak zrealizować. W ocenie Wnioskodawcy potencjalni kontrahenci – obywatele niemieccy nie spełniają definicji osób o ograniczonym obowiązku podatkowym na terenie RP z art. 3 ust. 2a i 2b ustawy o pdof. Zgodnie z art. 3 ust. 2a. powołanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Jednakże zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 2b przywołanej ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
Ponad wszelką wątpliwość, osoby będące potencjalnymi kontrahentami nie będą wykonywać na terenie RP żadnych czynności w rozumieniu działalności wykonywanej osobiście, ani stanowiących istoty żadnego innego ww. źródła przychodów.
W konsekwencji osoby te nie podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Przede wszystkim jednak Wnioskodawca zauważa, że przepisy Rozdziału 7 ustawy o pdof, regulujące obowiązki płatników – nie przewidują takiej sytuacji faktycznej, aby osoba fizyczna potrącała zaliczki na pdof od przychodów obywateli niemieckich podlegających w całości opodatkowaniu w swoim kraju od wypłat z tytułu sprzedaży licencji. Przepisy dotyczące unikania podwójnego opodatkowania są niejednoznaczne w tym zakresie. Zgodnie z treścią art. 12 (1) Umowy w spawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej między RFN a Polską w dniu 14 maja 2003 r. – należności licencyjne, powstające w umawiającym się państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Doświadczenie życiowe wskazuje, że osoby te (muzycy) nie prowadzą w Polsce działalności gospodarczej za pomocą zorganizowanego zakładu, więc nie ma zastosowania art. 12 (4) powyższej umowy. Zatem sformułowanie „mogą” użyte w umowie oznacza możliwość dokonania wyboru w kwestii opodatkowania dochodów z należności licencyjnych, uzyskiwanych przez nierezydentów. Skoro w zawartej umowie obie strony – firma Wnioskodawcy i muzyk – jednoznacznie wskażą, że muzycy sami odpowiadają za swoje zobowiązania podatkowe, to tym samym zgodną wolą obu stron będzie wybór opodatkowania uzyskiwanych przez nich dochodów w Niemczech. Zatem płatnikami są sami muzycy – zarówno osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą, jak i te nieprowadzące działalności, a nie Wnioskodawca – jako właściciel sklepu internetowego. Kolejną kwestią są niskie kwoty potencjalnych przychodów uzyskiwanych przez muzyków z tego typu działalności. Przykładowo, przy sprzedaży jednego utworu (licencji) muzyk z Niemiec mógłby uzyskać przychód w wysokości kilkunastu euro. Zgodnie z informacjami ze stron internetowych, kwota wolna od podatku dla osób fizycznych jest uzależniona od stanu cywilnego danej osoby. Przykładowo, u osób zamężnych wynosiła ona w 2009 roku 16.008,00 €; u osób stanu wolnego 8.004,00 €. Przypuszczać należy, że w 2011 roku wielkość kwoty wolnej od podatku nie uległa zmianie. Zatem kwota uzyskana z tyt. należności licencyjnych w wysokości kilku euro mieści się w wartości dochodu wolnego od opodatkowania. Istotne jest przy tym, że jak wynika z doświadczeń przedsiębiorców mających doświadczenie w tej branży, osoby zagraniczne dokonujące sprzedaży licencji za pośrednictwem Internetu generalnie nie wyrażają zgody na pobieranie zaliczek przez kontrahenta polskiego, m.in. ze względu na wysokość kwot przychodów oraz powoływane niemieckie regulacje podatkowe. Informacje o możliwości realizacji obowiązku płatnika w takim przypadku kończą się wówczas odstąpieniem osoby niemieckiej od zawarcia umowy, a tym samym polski przedsiębiorca traci zysk. Zatem nadinterpretacja przepisów regulujących obowiązki płatnika uniemożliwia faktyczne osiąganie przychodów z handlu on line.
